Doopsgezinde Gemeente AalsmeerKinderplein

Home » Wat doen wij? » Kinderplein

Maart 2024

Met Palmpasen was er een groot feest in de kerk. Knutselen, bloemetjes planten, een speurtocht en nog veel meer. Het was heel gezellig, met veel kinderen, hun ouders en grootouders. Nelleke vertelde het verhaal van Naomi die een koning op een ezel ziet. Dit verhaal kan je ook hier lezen. We hebben een knutselopdracht voor thuis én een filmpje.
We zien jullie graag weer met de zondagsschool of het herfstfeest!

De koning op de ezel

Naomi rent met twee lege emmers door de poort van de stad. Ze moet water halen bij de bron. Mama heeft water nodig om brood te kunnen bakken en om groente te kunnen wassen, dus ze moet snel zijn. Maar wat is het druk bij de poort. Wat een boel mensen staan er. En zoveel kinderen! Ze roepen, ze zingen, ze zwaaien, maar Naomi kan niet zien wat er aan de hand is, naar wie ze zwaaien, voor wie ze zingen. En dan hoort ze ineens haar naam. ‘Naomi!’ Naomi kijkt omhoog. Ze lacht als ze haar stoere neef Job boven in een palmboom ziet zitten. Hij heeft zijn benen stevig om de stam geklemd en houdt zich met één hand vast. Met zijn andere hand scheurt hij takken van de boom af en laat ze naar beneden vallen. Het ziet er gevaarlijk uit, maar dit is echt iets voor Job. Die is nergens bang voor. En hij is niet de enige, ziet Naomi. Overal klimmen kinderen in bomen, en overal lopen mensen met palmtakken rond. ‘Pas op!’ roept Job, en Naomi springt snel achteruit, vlak voordat een grote palmtak voor haar neus op de grond valt. ‘Hé, Job,’ roept ze. ‘Wat ben je aan het doen?’ Job laat zich voorzichtig weer naar beneden zakken. ‘Jezus komt eraan,’ zegt hij. ‘Wie?’ zegt Naomi. ‘Wie komt eraan?’ Job springt op de grond. ‘Jezus,’ zegt hij, terwijl hij de palmtakken opraapt. Ze heeft wel eens iets over Hem gehoord. ‘Dat is toch die man die zieke mensen beter maakt?’ ‘Ja, die!’ zegt Job.

Job dringt zich met zijn palmtakken door de mensenmassa heen, en Naomi gaat achter hem aan. Nu ziet ze het. Er komen twee ezeltjes de heuvel op. Ze hebben allemaal kleden over hun rug. Op één van de ezeltjes zit een man. De ezeltjes lopen achter elkaar over een kleurig pad van jassen en palmtakken. En er rennen allemaal kinderen en grote mensen mee die meer jassen en takken neerleggen, zodat het pad steeds langer wordt, en ze zwaaien en roepen naar de man op de ezel. Maar waarom roepen de mensen dat Hij koning is? Hij heeft helemaal geen kroon op zijn hoofd. Hij heeft geen mooie mantel om. ‘Hij ziet er helemaal niet uit als een koning!’ zegt Naomi. ‘O, maar Hij is een koning,’ zegt een oude man, die vlak achter hen staat. Hij trekt zijn jas uit en legt hem op de stoffige grond, zodat de ezeltjes eroverheen kunnen lopen. Zijn jas wordt nu helemaal vies, maar hij vindt het niet erg.

‘Snel!’ zegt Job, en hij rent naar voren, en legt de palmtakken die hij geplukt heeft neer op het pad. Naomi helpt hem. En dan springen ze snel naar achteren, want daar zijn de ezels, en ze lopen over de palmtakken die Job en zij samen hebben neergelegd. Ze kijkt naar de man die op de rug van de ezel zit. Jezus. Ze zwaait naar Hem, en Jezus glimlacht naar haar. Hij ziet er zo vriendelijk uit. Is het waar? Zou Hij echt de koning zijn op wie ze al zo lang wachten? De koning die vrede komt brengen? Dat zou geweldig zijn.

Werkvorm 8-                         Werkvorm 8+